คนต้นเรื่อง : วิจิตราอ่านโยเกิร์ตแลนด์แอนด์วิจิตราทุกตอนได้ที่ : https://www.choojaiproject.org/category/articles/life-series/yogurtland-and-vijitra/


อาทิตย์สุดท้ายของวิจิตราในเชียงใหม่มาพร้อมกับความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ปนเปกันไปหมด มีทั้งดีใจ ตื่นเต้น กลัวอนาคตข้างหน้า กลัวการบอกลา และกลัวการเปลี่ยนแปลง

เรารู้ผลวีซ่าวันที่ 28 กันยา แต่เดินทางวันที่ 7 ตุลา มีเวลาเตรียมตัวแค่อาทิตย์กว่าเท่านั้นเอง ในขณะที่ตอนนั้นเป็นช่วงสอบและมหกรรมทวงงานนักเรียน (ตามสไตล์ครูฝึกสอน) มันพีคมากตรงที่ว่าเตรียมตัวจะไปอยู่แล้ว แต่วิจิตรายังคงทวงงานยิกๆ เพื่อที่จะให้เกรดนักเรียน (ข้ามตอนนี้ไปก็ได้เนาะ บ่นให้ฟัง ==” ) แต่เรื่องนี้ดูสบายๆ ไปเลยเมื่อเทียบกับการต้องทยอยบอกลาเพื่อนแต่ละกลุ่ม (ไปสิบเดือนลากันอย่างกับสิบปี 555+)

 

อาทิตย์สุดท้ายมาพร้อมกับความรู้สึกที่เราอธิบายไม่ถูก สิ่งที่เรารู้สึกมากๆ คงเป็นเรื่องของการเปลี่ยนแปลง เพราะการเรียนปีสุดท้ายหมายความว่า กลับมาปีหน้าทุกคนจะแยกย้ายกันไปเป็นครู(ดอย)แล้ว คงเปลี่ยนไปมากเลยทีเดียว อาทิตย์สุดท้ายของเราคือการเดินสายกินกับเพื่อน เลี้ยงส่ง บอกลา มันเศร้าเล็กๆ นะว่าการใช้ชีวิตที่บัลแกเรียแบบที่ไม่มีเพื่อนแบบนี้คงยากมากทีเดียว แต่แน่นอนว่ามันจะมีสิ่งใหม่ ประสบการณ์ใหม่ๆ รอเราอยู่ข้างหน้าแน่นอน

 

พีคสุดคือ ‘พ่อกับแม่จัดนมัสการที่บ้าน’ มีเพื่อนที่เราสนิท ครอบครัว พี่น้องที่โบสถ์มานมัสการด้วยกัน เอาจริงๆนะ มันเป็นความรู้สึกที่ชูใจมาก  เรายังจำบรรยากาศวันนั้นได้ดี เพลงที่เรานมัสการพระเจ้าด้วยกันคือ “ข้าต้องไปฟากข้างโน้น” โอ้โห พีคมากราวกับส่งลูกสาวไปเป็นมิชชันนารีกันเลยทีเดียว  และเพลง “พระเจ้าทรงเลี้ยงดู” ซึ่งบทเพลงนี้หนุนใจเรามากในช่วงเวลาความกลัว ณ ตอนนั้น

พระเจ้าจะนำเราไป
แม้จะทางจะยากเพียงใด

ผ่านเขาเงาอันตราย
เราไม่ต้องกลัวอะไร

อยู่ในอ้อมแขนพระองค์

การมีพระเจ้านำเราไป นี่มันเป็นสิทธิพิเศษสุดยอดเลยจริงๆ เรากลัวความโดดเดี่ยวใน ช่วงเวลาที่อยู่บัลแกเรียคนเดียว แต่วันนั้นเรารู้ว่า พระเจ้าจะอยู่กับเราและการนมัสการวันนั้นทำให้เรารู้ว่าเราไม่ได้ไปคนเดียวแต่เราไปกับคำอธิษฐานของคนที่อยู่ข้างหลังเราซึ่งอธิษฐานเผื่อเราเสมอด้วยต่างหาก

 

D4S_3599

ความยากของอาทิตย์สุดท้าย ที่การต้องเตรียมใจจากคนที่เรารัก


ความฝันใกล้เป็นจริง และวันที่ต้องไปก็มาถึง ตื่นเช้ามา อึนมาก รู้สึกไม่พร้อม กลัว กลัว กลัว
(ต้องจากอาหารฝีมือแม่กับผงชูรสไปอีก 10 เดือนเลยนะ T^T) เราไม่เคยเดินทางไปไหนคนเดียวแล้วมองไม่เห็นอะไรข้างหน้าอย่างนี้มาก่อน  ยิ่งนี่จะเป็นการต่อเครื่องบินคนเดียวครั้งแรกในชีวิต การขนกระเป๋าหนัก 30 กิโลคนเดียวครั้งแรกในชีวิต และอีกมากมายที่จะเป็นครั้งแรกในชีวิต ตื่นเต้นสุดๆ เลยล่ะ คาดว่าการบอกลาที่สนามบินต้องทำให้วิจิตราร้องไห้แน่ๆ  แต่เอาจริงตอนอยู่สนามบินรู้สึก “อึน”มาก บอกไม่ถูกเลยล่ะว่ารู้สึกยังไง เพื่อนเมเจอร์เรามาเซอไพรส์กันเกือบทั้งเมเจอร์เลย ไหนจะครอบครัว พี่น้องคริสเตียนที่โบสถ์ เพื่อนที่วายเอฟซี(องค์กรคริสเตียนที่ทำงานกับวัยรุ่น) เพื่อนกับครูที่โรงเรียนตอนม.ปลาย โอ้ยย เซเลปมาก 55555+ รู้สึกใจหายแบบ 10 เดือนเราจะไม่ได้เจอคนเหล่านี้ จะไม่ได้มีชีวิตสลิดๆ( เป็นคำเหนือ แปลสวยๆ ว่า แสร้งทำ) กากๆ อีกซักพักเลยทีเดียว แต่ก็เนอะ ก็ได้แต่หวังว่า จะได้มีชีวิตมันๆ แบบนี้ที่บัลแกเรียเหมือนกัน

 

การจะผ่านความกลัวในช่วงอาทิตย์สุดท้ายไปได้เราถึงกับอ่านพระธรรมโยชูวาทั้งอาทิตย์เลยทีเดียว  ที่เลือกอ่านพระธรรมโยชูวาเพราะอยากได้รับการหนุนใจในการทรงสถิตของพระเจ้าในช่วงเวลาที่เราต้องออกไปเจออะไรที่ไม่ได้คุ้นเคย และข้อพระคัมภีร์ที่หนุนใจเราตลอดทั้งอาทิตย์

 

เราสั่งเจ้าแล้วไม่ใช่หรือว่าจงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด อย่าหวาดกลัว อย่าท้อใจเพราไม่ว่าเจ้าไปที่ไหน พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าจะอยู่กับเจ้าที่นั่น (โยชูวา 1: 9)

 

ไปต่างประเทศต้องเตียมอไรบ้าง

ในที่สุด ป้าก็จะได้ไป บัลแกลเรีย แล้วจ้าาาา!

LIST ของที่ควรเตรียมไปเรียนต่างประเทศ (ประเทศอื่นน่าจะคล้ายกัน)  จากประสบการณ์ส่วนตัว และข้อมูลจากบล๊อคต่างๆ รวมกันนะคะ

 

  1. สิ่งสำคัญที่สุดคือ พระคัมภีร์เลยค่ะ (วิจิตรา ลืมเอามาเพราะตอนเช้าเผ้าเดี่ยวแล้วเอาวางไว้ที่โต๊ะ ต้องให้แม่ส่งตามมาให้เลยทีเดียว สำคัญมากกก)
  2. ไดอารี่ ( อันนี้ความชอบส่วนตัวนะคะ) เอาไว้จดประสบการณ์ดีๆ จะได้ไม่ลืม
  3. เสื้อผ้าเมืองหนาว 1-2 ชุด (แนะนำว่าเตรียมมาพอประมาณ) นอกนั้นมาซื้อเอาประเทศปลายทางนะคะ เพราะว่าซื้อประเทศเมืองร้อนแบบบ้านเรา อุ่นแค่ไหนก็สู้ที่นี่ไม่ได้ค่ะ
  4. เสื้อผ้าสไตล์เราไว้รอใส่ช่วงซัมเมอร์ไงจ๊ะ ที่นี่ไม่ค่อยมีสไตล์แบบ เด็กแนว ฮิปสเตอร์ไรงี้เท่าไหร่ซึ่งเราเป็นพวกพยายาม ฮิป 5555 ไม่ได้เป็นแบบธรรมชาตินะ
  5. Universal Adapter นะจ๊ะยูว สำคัญมากเพราะว่าเดี๋ยวจะเสียบอะไรไม่ได้
  6. ยาสามัญและไม่สามัญประจำบ้าน มันจะมียาบางตัวซื้อที่นี่ไม่ได้นะคะ ต้องใช้ใบรับรองจากแพทย์เพราะฉะนั้นเตรียมมา (ยาหม่องงี้ น่าจะมีแค่เมืองไทย ถ้าคิดถึงกลิ่นแบบไทยๆ)
  7. หมอนข้าง (สำหรับคนที่ติดนะ) เพราะจริงๆ เราขาดหมอนข้างไม่ได้ แต่ตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจออ่ะ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไม่มีหมอนข้างขาย
  8. ผงพริกแกงและน้ำพริกต่างๆ สำคัญระดับ 10 เอาจริงๆ มันเป็นครึ่งหนึ่งของกระเป๋าเราเลย (น้ำจิ้มสุกี้ น้ำจิ้มสามรสเป็นขวดก็เอา ) คือยูววอาหารต่างประเทศกินได้ติดต่อกันมากแค่ไหนก็ต้องการอาหารรสจัดแบบบ้านเรานะ เพราะเผ็ดของอาหารพวกนางเป็นความเผ็ดอีกฟีลนึง มาม่าด้วย มาม่าที่นี่เป็นฟีลแบบ ความเผ็ดอยู่ตรงไหน ตอบ!!
  9. หนังสือ เพราะว่าช่วงการนั่งเครื่องมันจะยาวนานมาก ถ้ามีหนังสือติดมาด้วยก็เป็นวิธีแก้เหงาได้ดีทีเดียวเลยช่วงรอต่อเครื่องไรงี้ไม่มีใครคุยด้วยก็อ่านหนังสือจ้า (แต่ตอนจริงวิจิตรา หาไวไฟเล่น 555)
  10. กล้องถ่ายรูป จำเป็นอยู่นะยูวว เพราะว่ามาแลกเปลี่ยนหมายถึงต้องมาเก็บความทรงจำ
  11. เครื่องเขียน (เราว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่มีความเยอะของสีปากกา) 5555+ โซนเอเชียอาจจะแบ๊วเยอะนิดนึง ปากกาหลากสี แต่มาที่นี่คือไม่เจอเลยจ้า มีแต่ปากกาน้ำเงิน ดำ แดง ดีนะเตรียมมา
  12. เอกสารสำคัญ อย่าลืม ถ้าเป็นไปได้ถ่ายเอกสารสำคัญวีซ่า พาสปอร์ตเก็บไว้นะจ๊ะ (พวกจดหมายตอบรับ จดหมายทุน จดหมายประกันไรงี้ เตรียมมาอย่าให้ขาดเลยนะ) เพราะวีซ่าระยะยาว ตม. ถามละเอียดมาก หน้าตาแบ๊วแบบนี้ไม่น่าจะเป็นผู้ร้ายข้ามชาตินะคะคุณลุง
  13. อย่าพกของก๊อบเกรดเอ งานมิลเลอร์มายุโรปเลยเชียว ระวังโดนปรับนะจ๊ะ!!!!!! (แต่นี่เป็นข้อยกเว้นของ บัลแกเรียจ้า 55555+ ขอบก๊อป เถื่อน จีน เพียบเลยย )

เตรียมของพร้อมแล้ว “อีก 10 เดือนเจอกันใหม่!” เป็นคำที่เราบอกกับเพื่อนและครอบครัว ตอนหน้าว๊าบไปเจอกันที่บัลแกเรียนะจ๊ะ โอ้ย ตื่นเต้น!!!

 

ซีซั่นแรกจบแล้ว…เจอกันใหม่ใน ซีซั่น ที่ 2 ค่ะ

ด้วยรักและชูใจ

 

 

 


ภาพถ่ายในตอนนี้ถ่ายโดย : ตะลันต์ สดุดีวงศ์


Previous Next

  • Author:
  • วิจิตรา - สาวน้อยหัวใจผจญภัย กับความฝันอยากไปเมืองนอกที่ยังไม่หมดอายุของเธอ ถึงตอนนี้จะกลับมาจากบัลแกเรียแล้ว แต่ก็ยังคงเก็บตังค์เพื่อพาตัวเองออกนอกประเทศอีกครั้ง ตอนนี้เลยมาช่วยงานแปลพี่ชูใจไปก่อนเงินจะเต็มกระปุกให้ออกเดินทางงงงง
  • Illustrator:
  • Atom Pokaew
  • นักวาดภาพแนวปรัชญา นักดนตรีแนวปรัชญา ผู้รับใช้แนวปรัชญา ฯลฯแนวปรัชญา ชื่นชอบการผจญภัยไปในความคิดและการดูหนังจีนกำลังภายในเป็นชีวิตจิตใจ
  • Editor:
  • วอร์ วรรัก
  • Editor สาวเรียบเรียงหลายบทความในชูใจ เธอผู้มีภาษาละมุนละไม กระดุ้มกระดิ้ม และยังมุ่งมั่นรับใช้พระเจ้าและมีภาระใจในการทำงานด้านให้คำปรึกษากับวัยรุ่น เลยต้องดั้นด้นไปอยู่เมืองสิงโตพ่นน้ำเพื่อเรียนต่อด้านนี้!