EP. 6/1

พระเจ้ายิ่งใหญ่… เมื่อมีใจพระเจ้าย่อมมีทาง


 

วันนี้ชูใจทีมมีโอกาสได้พูดคุยกับ น้องๆ เฟรชชี่ใหม่แกะกล่อง 5 คนจากคริสตจักรแห่งพันธสัญญากรุงเทพฯ ถึงประสบการณ์การสอบ Admission และ การจัดเตรียมของพระเจ้าในเรื่องการเรียน

เมื่อมาถึงจุดเปลี่ยนในชีวิต น้องๆ ทั้ง 5 ต่างต้องเผชิญความกดดัน และความคาดหวัง เมื่อต้องมีน้ำตา เจอความผิดหวัง ความเครียด ในเวลาแบบนี้พระเจ้าได้มีส่วนช่วยเหลือพวกเขาอย่างไร และมีอะไรตื่นเต้นเกิดขึ้นบ้าง ติดตามกันได้เลยกับ Featured ฉบับพิเศษ “เปิดเทอมใหม่ หัวใจว้าวุ่น ตอน 5 เฟรชชี่ 4 สถาบัน” ประเดิมกันวันนี้กับสองหนุ่มพีทและบิว กับเรื่องราวลุ้นสุดขีดก่อนจะได้เข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย

น้องๆ เฟรชชี่ทั้ง 5 และพี่น้องที่คริสตจักรพันธแห่งสัญญากรุงเทพฯ

 

Line-Yellow


เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ย
พวกเรามีโอกาสได้เข้ามหาวิทยาลัยได้ยังไง? พระเจ้ามีส่วนในชีวิตของเรายังไง? แล้วมีอะไรที่อยากขอบคุณพระเจ้าบ้าง?

พีท : พระเจ้ายิ่งใหญ่… เมื่อมีใจพระเจ้าย่อมมีทาง

PETE2

สวัสดีคร้าบบ  พุฒิพงศ์ เกิดผล อยู่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ คณะเศรษฐศาสตร์ สาขา ธุรกิจการเกษตรครับ ☺

ผมรู้จักพระเจ้ามาได้เจ็ดปีแล้วครับผม ตอนนี้มีส่วนรับใช้ในการดูแลน้องๆ กลุ่มอนุชน ก็คอยพาน้องไปเที่ยว ไปหาไรกิน ไปสอนพระคัมภีร์ แล้วก็ไปนำกลุ่มสามัคคีธรรมให้น้องๆ ที่โรงเรียนอะครับ นอกจากนี้ก็มีส่วนเล่นกีตาร์ในทีมนมัสการครับ

ในเรื่องการเข้ามหาวิทยาลัยของผม ผมนึกถึง ยอห์น 11:40 ที่พระเยซูพูดกับผู้หญิงคนหนึ่งครับว่า…

“ถ้าเจ้าเชื่อเจ้าจะได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า”
– ยอห์น 11:40

 

ผมยื่นคะแนนสอบ 2 รอบ ไม่ติดทั้งสองรอบ!

ขอบคุณพระเจ้าครับ ตั้งแต่แรกๆ เลย ผมยื่น ม.เกษตร มาสองรอบแล้ว สาขาเนี่ยแหละ (คณะเศรษฐศาสตร์ สาขาธุรกิจเกษตร) คือทั้ง รอบ 1 กับรอบ 2  แต่…ไม่ติดเลย

เป้าหมายในการเข้ามหาลัยของผม คือก็คือตั้งใจจะไปเรียน (เพราะไปมหาลัยก็ต้องไปเรียนสิเนาะ) และอีกอย่างนึงก็คือ ผมอยากทำพันธกิจที่มหาวิทยาลัยที่ผมเรียนอยู่ด้วย  ตอนที่ต้องเลือกมหาวิทยาลัยก็เหมือนกึ่งๆ เลือกไปด้วยครับว่าจะไปรับใช้พระเจ้าที่ไหนดี แต่ใจมันก็ปักไว้ที่เกษตรเนี่ยครับ ตั้งแต่แรกเลย

แต่ปัญหาคือ คะแนนผมไม่ถึงเลย!  ผมก็ได้แต่อธิษฐานกับพระเจ้า และปรึกษากับพี่ๆ และผู้ใหญ่ที่โบสถ์ ทุกคนก็แบบว่า ไม่รู้จะช่วยยังไงเหมือนกันครับ มันเข็นคะแนนขึ้นไม่ได้แล้วครับ มันมีอยู่เท่าเนี้ยยย!! (เสียงสลด)

คือด้วยคะแนนมันเอาไปเทียบดูคะแนนปีก่อนๆ ดูยังไงก็ไม่ติดแน่(เทียบไม่ติด) คะแนนที่มีตอนนั้นก็พอที่จะยื่นเข้า ม.ลาดกระบังได้ครับ ใจเราก็อยากเข้าที่ลาดกระบังเหมือนกัน เพราะว่าใกล้บ้าน ผมก็เลยอธิษฐานฝากไว้กับพระเจ้า แต่ในใจก็ยังอยากเก็บที่ตัวเองอยากได้ไว้

พอตอนยื่นคะแนน  Admission ผมก็เลือกลาดกระบังไว้อันดับที่ 1  แต่ก็ยังไม่ยอมลดละใส่ ม.เกษตร ไว้อันดับ ที่ 2, 3 และ 4 แต่ว่าแต่ละสาขาที่ ม.เกษตรเนี่ยคะแนนห่างชั้นไปเกือบ 1000 คะแนนทั้งนั้น (เรียกได้ว่าหมดโอกาสไปเลย)

Pete and friends

ความมั่นใจมันหายไปครับ แต่ว่ายังหวังใจในพระเจ้าอยู่ ☹

เครียดมากครับตอนนั้นแต่ก็ยังอธิษฐานกับพระเจ้าต่อไปด้วยความเชื่อ และขอคนรอบๆ ตัว พี่น้องคริสเตียนที่โบสถ์ ให้ช่วยอธิษฐาน ทุกๆ คน รอบๆ ตัว จะรู้ว่าในตอนนั้นผมไม่มีความมั่นใจเลย แต่ทุกครั้งที่พูดออกไปว่าไม่มั่นใจๆ ผมก็จะจบประโยคด้วยคำว่า “แต่เราก็เชื่อมั่นในพระเจ้านะ พระเจ้ายิ่งใหญ่เสมอ!”

มีคำพูดหนึ่งเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น “เราจะต้องชนะแน่ เราอยู่ในขบวนของผู้ชนะ” พอประกาศผลออกมาปุ๊บ ผมก็รู้เลยว่ามันมาจากพระเจ้า เราอยู่ในขบวนของผู้ชนะแล้ว!

เพราะว่าคะแนนที่ผมยื่นกับคณะนี้ติดลบอยู่ประมาณ 800 อะครับ ผมนี่รู้เลยว่าไม่ใช่ความสามารถของผมแน่ แต่เป็นพระเจ้าที่จัดเตรียมให้

ในขณะที่คณะอันดับแรกคะแนนผมอยู่ในเกณฑ์เลยนะ แต่อันที่ได้ที่ ม.เกษตรเนี่ย แม้ว่าคะแนนจะไม่ถึงแต่ผมกลับได้! แถมเป็นมหาวิทยาลัยที่แอบหวังด้วย ผมขอบคุณพระเจ้าที่จัดเตรียมสิ่งนี้ให้กับผมครับ เย้!!!

พระเจ้าทรงแสนดีครับ ผมอยากบอกว่าสิ่งที่ตามองไม่เห็น ที่หูไม่ได้ยิน คือสิ่งที่พระเจ้าได้ทรงจัดเตรียมไว้สำหรับท่าน นะคร๊าบบบบ!!

 

บิว : จากศูนย์สู่มหาลัย… อะไรก็เป็นไปได้โดยพระเจ้า

บิว

ผมชื่อบิว เชื่อพระเจ้ามาสามปีละครับ เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันกับพีท (โรงเรียนนวมินทราชูทิศ กรุงเทพฯ) พอเชื่อพระเจ้าก็ได้มาอยู่โบสถ์เดียวกัน(คริสตจักรแห่งพันธสัญญากรุงเทพฯ) ที่โบสถ์ใครใช้ให้ทำอะไรเกี่ยวกับงานรับใช้พระเจ้าก็ทำหมดครับ ฮ่าๆ สำหรับที่มหาลัยก็มีแพลนครับ ตั้งใจว่าจะเปิดกลุ่มสามัคคีธรรมใน ม. ราชภัฎพระนคร ก็คือตั้งใจจะประกาศกับเพื่อนที่นั่นครับ ☺

คะแนน GPA ไม่เข้าท่าเลยครับ

ฮ่าๆๆ ของผม… ตอนแรกไม่รู้ว่าจะเข้าที่ไหน เพราะว่า GPA (เกรดเฉลี่ย) เนี่ยมันดูเข้าที่ไหนไม่ได้เลย เพราะว่า คะแนนต่ำมากๆ

“จบหรือยังครับตอนนั้น?” (เสียงเพื่อนๆ แซวแทรกขึ้นมา)
“ฮ่าๆ ตอนนั้นยังไม่จบด้วยซ้ำไปครับพี่” (เจ้าตัวหัวเราะใหญ่)

 

Bew59

ผมแก้ 0 ยังไม่เสร็จเลยครับตอนที่เขายื่นคะแนนสอบรอบแรก

ตอนที่คนอื่นเขาประกาศผล Admission รอบแรก ตอนนั้นผมยังติด 0 แล้วก็ติดอะไรต่อมิอะไรอีกเยอะมาก เรียกว่ายังไม่จบ ม.6 เลยครับ (แป่ว!) ก็พยายามเคลียร์ให้หมดครับ แต่พอเคลียร์เรียบร้อยก็ไม่ทัน Admission รอบที่ 1 แล้ว

ผลก็คือ ระหว่างนั้นผมก็เลยต้องไปสอบรับตรงครับ และก็สอบได้ด้วย แถมยังได้คณะที่ชอบด้วย ก็คือ เรียนเกี่ยวกับดนตรีครับ (คณะมนุษย์ศาสตร์  สาขาดนตรีตะวันตก) จริงๆ ก็ไม่รู้ว่าเราติดได้ยังไงครับ เพราะว่าตอนไปสัมภาษณ์…

“โน้ต ผมก็อ่านไม่ได้” (แป่ว!)
“สัมภาษณ์ภาษาอังกฤษก็ตอบไม่ได้” (แป่วๆๆๆ!)

PETEandBEW

พีท กับ บิว สมัยที่ยังอยู่ที่โรงเรียนนวมินทราชูทิศ กรุงเทพฯ

อธิษฐานครับ อย่างงี้มันต้องอธิษฐาน!!!

ถึงตอนสอบสัมภาษณ์จะพลาดไปมาก แต่ผมก็อธิษฐานแหละว่าขอให้ติดเถอะพระเจ้า (ได้โปรด!) ก็มีอธิษฐานบ้างครับช่วงนั้น  ละก็ตอนประกาศผลออกมาก็ติด!!! ฮ่าๆๆๆ

“ขอบคุณพระเจ้า!!!”( เพื่อนทุกคนประสานเสียงกันอย่างพร้อมเพรียง ส่วนเจ้าตัวก็หัวเราะชอบใจใหญ่)

เพื่อนๆ ยังบอกเลยว่าไม่รู้ว่าติดได้ยังไง แต่ก่อนที่จะรู้ว่าบิวติดมหาลัย เพื่อนยังแซวกันอยู่เลยว่า…   “ยังแก้ 0 ไม่หมดอีกเหรอ?” (แหม เพื่อนผมน่ารักจริงๆ)

ขอบคุณพระเจ้า  ปรากฏว่า บิวกลายเป็นคนแรกที่ได้ที่เรียนก่อนเพื่อน สั้นๆ เลยครับ ซึ้งถึงคำว่าจงขอแล้วจะได้ จงหาแล้วจะพบ จงเคาะแล้วจะเปิดให้แก่ท่าน!

อยากบอกเพื่อนๆ ครับว่า พระเจ้าทรงรักเรา ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง พระเจ้าก็มีแผนการที่ดีต่อเรา แม้ว่าหลายครั้งเราอาจจะไม่ได้สมบูรณ์พร้อมหรือมีผิดพลั้งพลาดไปบ้าง แต่ไม่ว่าจะยังไง ถ้าเราล้มลงพระเจ้าจะเป็นคนดึงเราขึ้นมา เอเมน!!

“ถ้าพระเจ้าทรงนำย่างเท้าของมนุษย์คนใด  และคนนั้นพอใจในมรรคาของพระองค์  แม้เขาล้ม  เขาจะไม่ถูกเหวี่ยงลงเหยียดยาว  เพราะว่าพระหัตถ์พระเจ้าพยุงเขาไว้”
สดุดี 37:23-24

 

Line-Yellow

Tips สำหรับน้องๆ คริสเตียนที่กำลังเรียนอยู่ หรือเตรียมตัวสอบ ☺

พี่ๆ ชูใจเข้าใจว่า ในวัยเรียน การสอบเป็นเรื่องสำคัญมาก… แต่บางทีเราก็ไม่เก็ทว่า ตกลงต้องพยายามแค่ไหน แล้วพระเจ้าช่วยได้แค่ไหน พี่ชูใจมี tips ง่ายๆ ในการเรียนไปด้วย พึ่งพาพระเจ้าอย่างถูกต้องไปด้วย สรุปใน สรุปเดียว!

  1. ตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดนะจ๊ะ
    ถึงแม้น้องอาจจะคิดว่า “พระเจ้าสามารถเสกอภินิหารช้างเขย่งยิ้มได้อยู่ละ ไม่ตั้งใจเรียนในห้อง ไปอธิษฐานขอเอาหน้าห้องสอบละกัน” อ๊ะๆ อย่ามาหัวหมอนะจ๊ะ พระเจ้าทรงรู้ท่าทีในใจของเรา ว่าเรากำลังทำสิ่งไหน ด้วยท่าทียังไง เพราะถ้าน้องขี้เกียจ น้องก็ต้องรับผลของความขี้เกียจนั้น ถูกป่ะ? (ไปอ่าน สุภาษิต 6 ที่ว่าให้ไปดูมดไป๊นั่นแหละ)แต่ถ้าน้องพยายามแล้ว เต็มที่ละ ไม่ได้ขี้เกียจ ไม่ได้ขี้โกง แต่ก็ไม่ได้จริงๆ เชิญข้อต่อไปจ๊ะ…
  2. พึ่งพาพระเจ้าสิจ๊ะ
    “จงวางใจในพระเจ้าด้วยสุดใจของเจ้า และอย่าพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง” (สุภาษิต 3:5-6 เลยจ้า) เป็นธรรมดาว่ามันจะมีเรื่องที่เราเรียนยังไงก็ไม่เข้าใจ อ่านยังไงก็ไม่ทัน สารพันร้อยแปดเงื่อนไขแห่งความเป็นมนุษย์ของเรา ก็ให้พึ่งพระเจ้าดีที่สุด แต่อันที่จริงสิ่งนี้ต้องมาก่อน ไม่ใช่มาพึ่งทีหลังนะจ๊ะ

    “แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ให้” – มัทธิว 6:33 (สังเกตคำว่า “ก่อนนนนนนน” นะจ๊ะ)

    คือ ต่อให้เป็นเรื่องอะไรในชีวิต ถ้าเราจัดลำดับให้พระเจ้ามาก่อน พระองค์จะเติมเต็มสิ่งที่เหลือให้นี่เรื่องจริง พี่ชูใจคอนเฟิร์ม! พึ่งเสร็จละไงต่อคะพี่? อ๊ะ… นี่เลย

  3. มีความเชื่อด้วยค่ะน้อง!
    เชื่อในพระสัญญาของพระเจ้าว่า “พระเจ้าจะนำสิ่งดี๊ดีย์มาให้ แม้ว่าจะสอบได้หรือไม่ได้ก็ตาม” จะว่าไปข้อนี้แม้แต่ผู้ใหญ่เองยังต้องฝึกฝนกันอยู่เลยแต่พระเจ้าบอกว่า “ถ้าเจ้าเชื่อ.. เจ้าจะเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าจร้าาา!” ความขี้สงสัย ความขี้กังวล ความขี้ๆ ทั้งหลายเนี่ย มันชี้ให้เห็นอย่างนึงว่า เรายังไม่ได้รู้จักพระเจ้าองค์นี้ดีเพียงพอที่จะมั่นใจว่าพระองค์จะนำผลที่ดีจากเหตุการณ์ที่ไม่ดีให้เราได้ในที่สุด เมื่อเรารู้จักใครดี เราจะไม่สงสัยในตัวคนๆ นั้นเช่นกันค่ะ พระเจ้าไม่อยากให้เราสงสัยในฤทธิ์อำนาจของพระองค์ เพราะพระองค์เป็นพระเจ้าไงคร่ะ!

ยาวละ ตัดจบเลยละกัน นี่คือ 3 ข้อปฏิบัติง่ายๆ ที่จะช่วยให้น้องผ่านพ้นช่วงเรียนไปได้อย่างสตรองทั้งเกรด สตรองทั้งความเชื่อ! เชื่อพี่ค่ะ! พี่ก็ผ่านมันมาแล้ววววว  T_T

ด้วยรักและห่วงใย
พี่ชูใจ


รอติดตาม Featured ฉบับพิเศษ “เปิดเทอมใหม่ หัวใจว้าวุ่น ตอน 5 เฟรชชี่ 4 สถาบัน” ตอนต่อไป ได้ในวันพฤหัส หน้า แล้วเจอกัน พร้อมพระพร เต็มๆ จอ นะจ๊ะ 🙂


Previous Next

  • Illustrator:
  • Jostar
  • พี่ชายผู้อบอุ่นละมุนละไม เวลาใส่หมวกกันน๊อคแล้วนั่ลล๊าคดั่ง Pororo อดีตมาสเซอร์วิชาสอนศิลปะ ปัจจุบันถวายตัวรับใช้ที่โบสถ์สไตล์ลอฟๆ ชอบขีดๆ เขียนๆ วาดๆ
  • Editor:
  • วอร์ วรรัก
  • Editor สาวเรียบเรียงหลายบทความในชูใจ เธอผู้มีภาษาละมุนละไม กระดุ้มกระดิ้ม และยังมุ่งมั่นรับใช้พระเจ้าและมีภาระใจในการทำงานด้านให้คำปรึกษากับวัยรุ่น เลยต้องดั้นด้นไปอยู่เมืองสิงโตพ่นน้ำเพื่อเรียนต่อด้านนี้!
  • Editor:
  • Perapat T.
  • Blogger ผู้มากความสามารถในงานเขียน เป็นคริสเตียนที่เรียนสังคมวิทยา ฯ มาอย่างโชกโชน สเตตัสปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ และ รับใช้พระเจ้าไปด้วย :)