EP.45

คนเรื่อยเปื่อย


ผมเกือบจะตั้งชื่อคำพยานตอนนี้ว่า “ไก่ย่างแห่งพระคุณ”

แต่กลับมาคิดอีกทีแล้วก็พบว่า “คนเรื่อยเปื่อย” ดูจะเหมาะสมและเป็นกลางมากกว่า

แล้วทำไมถึงมีการตัดสินใจระหว่างสองชื่อที่ดูจะไม่เกี่ยวข้องกันเลยน่ะเหรอ?

จริงๆ มันมีความเชื่อมโยงกันอยู่ ลองอ่านให้จบดูสิครับ

 

_______________

 

ที่เรียกตัวเองว่าคนเรื่อยเปื่อยอาจเป็นเพราะการที่โตมาแบบ อะไรก็ได้ บวกเข้ากับความอยากรู้อยากเห็น เลยกล่าวได้ว่าผมเป็นเด็กที่ให้ความสนใจกับหลายสิ่งหลายอย่างรอบตัว

 

อย่างเช่น…

เพื่อนเสพยากัน ผมไม่นิยม แต่ก็ไปดู

เพื่อนต่อยกัน ผมลองด้วยครั้งนึง หลังจากนั้นก็แค่ไปดู

 

นี่แหละ ความอยากรู้อยากเห็นของผม

 

 

จะเรียกว่าสนใจไปหมดก็ไม่ผิด ในช่วงมัธยมต้นที่กำลังสนใจเรื่องพุทธศาสนากับวิทยาศาสตร์ ผมก็ศึกษาทั้งพุทธเต๋า พุทธเซน พุทธวิทยาศาสตร์ ฯลฯ เพราะอยากรู้ว่ามันคืออะไร และแบ่งต่างออกไปยังไง

 

จำได้ว่าระหว่างนั้นมีคริสเตียนมาแจกใบปลิวแถวหน้าโรงเรียนพอดี ตัวผมที่สนใจไปทุกอย่างก็รับมาอ่านแล้วพบว่าไม่รู้เรื่องเลย อาจเพราะเราไม่ค่อยคุ้นหูกับคำว่า คริสตศาสนา จะมีโอกาสได้ยินได้ฟังบ้างก็ในวิชาจริยธรรมแบบสั้นๆ ความรู้ตอนนั้นจึงมีแค่สองอย่างคือ 1. พระเยซูเป็นศาสดา และ  2. มีพระคัมภีร์

 

ผมมีความรู้พื้นฐานเรื่องคริสตศานามากขึ้นก็ตอนที่เข้าสู่ช่วงมัธยมปลาย เพราะต้องย้ายไปเรียนในโรงเรียนคริสเตียน ซึ่งนั่นคือจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต

 

และการเปลี่ยนแปลงที่ว่าก็เกิดขึ้นในเย็นหลังเลิกเรียน พี่จาก YFC คนหนึ่งร้องเรียกผมขณะกำลังนั่งกินไก่ย่าง

 

“น้องพอจะมีเวลาว่างสัก 5-10 นาทีไหมครับ พี่อยากคุยเรื่องพระเยซู”

 

เขาบอกว่าอยากคุยด้วยในระหว่างที่กำลังรอพ่อมารับกลับบ้าน ตัวผมที่เป็นคนยังไงก็ได้ก็ตอบตกลงและนั่งฟังอย่างสงบ

 

ฟังไปฟังมาก็สังเกตเห็นว่าน้ำจิ้มในถุงของแกถูกดูดเข้าไปอยู่ในไก่จนบวม เริ่มเอะใจว่านี่ต้องเกิน 5-10 นาทีมาแล้วแน่ๆ เลยแอบจับเวลา สรุปคือแกกินอยู่ประมาณ 40 นาที

 

ไก่หมดพร้อมกับบทสนทนาที่จบลง

และสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นคือการตัดสินใจรับเชื่อ

 

 

จากวันนั้นผมก็เริ่มเรียนพระคัมภีร์กับพี่คนเดิม การรับเชื่อที่เกิดขึ้นอย่างเรียบง่ายทำให้สายสัมพันธ์ของผมกับพระเจ้าเริ่มอย่างค่อยเป็นค่อยไป มันเป็นการสะสมประสบการณ์เล็กน้อยเข้าด้วยกัน และผมก็ได้รู้จักพระเจ้าผ่านประสบการณ์พวกนั้นมาเรื่อยๆ

 

ประสบการณ์ในชีวิตล้วนสร้างเราให้เข้าใจว่าพระเจ้าทำงานยังไง

 

อย่างตอนนี้ที่มาเรียนพระคริสตธรรมก็ได้รู้จักกับพระเจ้าผ่านประสบการณ์อีกชุดหนึ่งที่อยู่ในรูปแบบวิชาการ

 

“อันที่จริงเราสามารถเจอพระเจ้าได้ในทุกๆ รูปแบบของชีวิต

ขนาดคนเรื่อยเปื่อยไร้สาระอย่างผม ยังพบพระเจ้าได้ในความไร้สาระของตัวเองเลย”


#ชูใจชวนแชร์ เพราะเรารู้ว่าทุกคนมีเรื่องเล่า… ชูใจจึงชวนมา ‘ส่งต่อ’ เรื่องราวที่พระเจ้าทรงทำในชีวิตของคุณเพื่อ ‘ชูใจ’ คนอื่นต่อไป <3 อ่านรายละเอียดได้ที่ >> https://www.choojaiproject.org/choojai-forward


Previous Next