อีกหนึ่งสัปดาห์ที่จบแบบลุ้นๆ
เลยอยากชวนมาพักถอนหายใจด้วยกันกับ โยบ
23 | เมษายน | 2021
ไม่รู้ว่าเป็นยังไงกันบ้าง สภาพช่วงนี้ บางคนต้องปิดร้าน หยุดงาน ส่วนคนที่ยังต้องไปทำงาน (ประจำ) และยังต้องเดินทางก็คงเต็มไปด้วยความกังวลใจ ข้างนอกโควิดไม่หาย แถมดูจะไม่จบง่ายๆ เงินทองที่เก็บไว้ก็ค่อยๆหายไป ชวนให้ก่ายหน้าผาก ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้
เวลาตึงๆแบบนี้อ่านพระคัมภีร์ช่วยได้มาก และ เรื่องลำบากๆ ก็ชวนให้คิดถึง
. . . โ ย บ . . .
“โยบ” เป็นเรื่องที่เรามักนึกถึงเมื่อเกิดความทุกข์รุมเร้ารอบด้าน เพราะโยบได้ตั้งคำถามต่อพระเจ้า
“ทำไมคนเราถึงต้องเกิดมายากลำบาก?”
“ทำไมเราต้องสูญเสีย” “ทำไมเราต้องเป็นโรค”
แต่ถ้าอ่านๆไป ดูเหมือนเรื่องพวกนี้อาจไม่ใช่ปัญหาสำหรับโยบ
เมื่อโยบสูญเสียทุกสิ่งเอฟเวอรี่ติง ทั้งทรัพย์สิน และครอบครัว ถึงแม้จะมีน้ำตาแต่โยบก็บอกว่า พระองค์ทรงให้ และ พระองค์ทรงรับไป…
เมื่อโยบเป็นโรค โยบก็บอกภรรยาว่า เรารับสิ่งดีแล้ว จะไม่รับสิ่งไม่ดีไม่ได้หรือ…
ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิน คนรัก หรือ สุขภาพที่หายไป ไม่ได้สั่นคลอนความเชื่อของโยบ ถึงโยบจะพูดเหมือนยอมรับได้ แต่ภายในลึกๆโยบเริ่มมีคำถามว่า ทำไม! สิ่งเหล่านี้ถึงเกิดขึ้นกับเขา? พระเจ้ายุติธรรมไหม?
เมื่อเราเจอปัญหา มันมักเกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว บีบคั้นหัวใจอย่างถึงที่สุด แม้ภายในใจเราก็อาจพูดได้นะว่าเรายังคงเชื่อพระเจ้า เรารู้นะว่าพระเจ้าดี แต่ข้างในลึกๆ ของหัวใจที่ถูกเขย่าย่อมทำให้เราเกิดคำถาม “ทำไมถึงเกิดสิ่งนี้ขึ้นกับเรา” “ทำไมต้องเป็นตอนนี้” “ทำไมพระเจ้าถึงให้สิ่งที่ยากเกินจะรับเกิดขึ้น…” จนเราก็อาจมีคำถามที่ชวนสงสัยในตัวของพระเจ้า โยบเองก็รู้สึกเช่นเดียวกัน โยบถึงเริ่มตั้งคำถามกับพระเจ้า…
แต่แล้วในท้ายที่สุดพระเจ้าก็ตอบโยบ
. . . เคยเห็นเลียงผาออกลูกไหม?
…เคยเห็นคลังลูกเห็บไหม? ทำยังไงไม่ให้กลุ่มดาวลูกไก่มันชนกัน? ตอนที่เราสร้างโลกเจ้าอยู่ที่นั้นไหม… เลวีอาธานก็มีนะ… ฯลฯ โยบถาม วายย? แต่ที่พระเจ้าตอบนี่ ว็อท!!! คืออัลไล!!!
โยบถามตรงแต่พระเจ้าเหมือนจะตอบไม่ตรงสักเท่าไหร่ ถึงอย่างนั้น โยบกลับถึงบางอ้อ กระจ่างในความคิดและยอมรับพระเจ้าซะอย่างนั้น
…นี่ใครหนอที่ซ่อนคำปรึกษาไว้…
…เมื่อก่อนข้าเคยได้ยิน แต่ตอนนี้เห็นแล้ว…
คำตอบโยบนี่ก็ ว็อท!!! เข้าไปอีก
เมื่ออ่านถึงตรงนี้หลายคนที่คาดหวังในคำตอบ อาจงงกับตอนจบที่แบบอิหยังวะ เพราะพระธรรมโยบไม่ได้ตอบคำถามเลยว่า ทำไมเราต้องเผชิญกับความทุกข์ยาก? แถมบางคนยังสรุปไปเลยละกันว่าพระเจ้ามีฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ พระเจ้ามีแผนที่เราไม่รู้ เชื่อเถอะ ยอมรับไปเถอะ ประโยคนี้ถ้าย้อนกลับไปอ่าน เราจะเห็นว่าเพื่อนของโยบก็พูดเหมือนกัน ซึ่งตอนสุดท้ายพระเจ้ากลับบอกว่า “เจ้าพูดถึงเราไม่ถูกต้องเหมือนอย่างที่โยบพูดนะ…”
อ้าวววววววว นี่ก็ไม่ใช่หรอ O_o!!
ถามตรงๆ แต่พระเจ้าตอบไม่ตรง พอเพื่อนมาปลอบบอกพระเจ้ายิ่งใหญ่ เชื่อๆไปเถอะ พระเจ้าก็ตอบมาว่าไม่ใช่ เอ๊ะ!! แล้วมันจะยังไง จะให้คิดยังไง จะต้องทำยังไง เรื่องที่เราต้องเจอไม่หนักพออีกเหรอ ทำไมยังต้องมาสับสนกับพระเจ้าอีก?
หัวใจของโยบก็สับสน เชื่อก็เชื่อ แต่ก็ไม่ไหว ก็ตัดพ้อพระเจ้าบ้างอะไรบ้าง ก็ไม่รู้จะให้คิดยังไง จะต้องทำยังไง อารมณ์เหวี่ยงขึ้นลงเป็นรายวันตราบที่ยังต้องยืนเผชิญกับปัญหา ทั้งอึดอัดทั้งเศร้า แถมเมื่อตื่นเช้าขึ้นมาเพื่อต้องยอมรับว่าสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดมันก็ยังคงอยู่ตรงนั้น จะให้คิดยังไง จะต้องทำยังไง ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ ทำไมต้องเป็นเวลานี้ พระเจ้ายุติธรรมไหม พระเจ้าดูแลเราอยู่ไหม พระเจ้ารักเราอยู่ไหม
พ ร ะ เ จ้ า มี จ ริ ง ไ ห ม ?
จะมีประโยชน์อะไรสำหรับโยบที่ยอมสูญเสียทุกอย่าง เพื่อยังยืนยันในความเชื่อแต่แล้วไม่มีพระเจ้า
…ลึกลงไปในคำถามที่เขาสงสัยว่าพระเจ้ายุติธรรมไหม ทำไมถึงเกิดสิ่งเหล่านี้ขึ้นกับเขา คือ เขากำลังถามว่า พระเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่ไหม…
ในเวลาที่เราเจ็บปวด เวลาที่เราเผชิญกับสิ่งที่เกินจะรับไหว เรารู้ว่าเราเชื่อ เราเรียกหาพระเจ้า พระองค์อยู่ที่ไหน พระองค์ช่วยลูกที เจ็บปวดเหลือเกิน ผมไม่เข้าใจ แต่บางครั้งก็เหมือนทุกอย่างจะเงียบและไร้คำตอบ ทำไมพระเจ้าไม่ตอบ… พระองค์ยังอยู่ไหม
ในส่วนที่ลึกที่สุดในหัวใจของโยบ คือคำถามนี้ พระเจ้ามีจริงไหม ถ้าพระองค์ยังอยู่… ช่วยตอบผมที…
แล้วพระเจ้าจึงตอบโยบ คำตอบที่ดูไม่เหมือนคำตอบ แต่นั่นคือ คำตอบ!!
ขณะที่โยบกำลังทึ่งกับภาพที่พระเจ้าประเดประดังถาโถมเข้ามาอย่างมากมาย กว่าโยบจะเอะใจก็ผ่านไปถึงสี่บท… นี่..พระเจ้ากำลังตอบเขา พระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ ผู้สร้างโลก ผู้สร้างนกและเลียงผา ผู้จัดเรียงการโคจรของดาวบนฟ้า ผู้เคลื่อนก้อนเมฆและฟ้าผ่า… กำลังพูดกับเขา
โยบเห็นแล้ว…พระเจ้าที่เขาเคยได้ยินว่ามี และ ตอนนี้กำลังคุยกับเขา
ไม่มีคำตอบว่าทำไมความทุกข์ยากถึงเกิดขึ้นในพระธรรมเล่มนี้ แต่ท่ามกลางปัญหาโยบได้เห็นพระเจ้า
พระเจ้าองค์นี้ไม่ได้บังคับให้เราเชื่อด้วยฤทธานุภาพ เชื่อๆไปเถอะเพราะพระเจ้ายิ่งใหญ่ ไม่ต้องไปเข้าใจอะไรหรอกแค่เชื่อก็พอเหมือนอย่างที่เพื่อนโยบพูด พระเจ้าไม่ได้เป็นพระเจ้าที่คาดเดาไม่ได้ เอาแต่ใจ แต่เป็นพระเจ้าที่ครอบครองและยุติธรรม เป็นความหวังในโลกที่สับสน และ สิ่งทรงสร้างสะท้อนว่าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่
และพระเจ้าองค์นี้ อยากมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเรา
หลังจากนั้นพระเจ้าอวยพรโยบ โยบหายป่วย มีทรัพย์สินมากกว่าเดิม มีลูกมีหลาน มีเพื่อนกลับมาหามาทักทาย โยบค่อยๆแก่หง่อม และตายไป ถึงอย่างนั้นเราก็ไม่รู้ว่าโยบได้คำตอบไหม ทำไมถึงเกิดอะไรแบบนี้ขึ้นกับเขา พระคัมภีร์ก็ไม่ได้บอกอะไรเพิ่ม และโยบก็ไม่ได้พูดอะไรอีก และแม้เขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนนี้เขารอคอยพระเจ้าด้วยวางใจอย่างเงียบๆ
เมื่อเราอ่าน โยบ เราคนอ่านรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อย่าลืมว่าโยบไม่รู้ แม้จนจบเรื่องก็ไม่แน่ใจว่าโยบรู้หรือยัง ในชีวิตของเราเมื่อเกิดปัญหาขึ้น เราก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่พระเจ้าที่อยู่ตั้งแต่ต้น …รู้
………
เราไม่รู้ว่าโควิดจะจบเมื่อไหร่ เราจะตกงานไหม จะมีงานให้ทำหรือเปล่า และ อีกหลายเรื่องราวที่เทเข้ามา สับสนและน่ากังวล แต่พี่อยากบอกว่า แม้วันนี้เราจะยังไม่เจอคำตอบ และ ไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นยังไง แต่ถ้าเราจำได้ว่าพระเจ้าเคยตอบเราอย่างไรมาก่อน
ในเวลาของพระองค์ พระองค์ก็จะตอบเราอีกแน่นอน
กอดๆและเป็นกำลังใจให้
………
.
.
.
Related Posts
- Author:
- เนื้อแท้เป็นคนรักหนัง เบื้องหลังดีไซน์เก๋ๆ สวยๆ ของเว็บชูใจ คือฝีมือของเค้า นักออกแบบตัวยงผู้รักบอร์ดเกมเป็นชีวิตจิตใจ และอยากเห็นงานสร้างสรรค์คริสเตียนไทยพัฒนาก้าวไกลไม่แพ้ชาติไหนในโลก
- Illustrator:
- Wilah
- เด็กสาวขี้อาย ชอบนอน รักแมว และมีภารกิจแจกความแฮปปี้ผ่านเพจ HappyHoly ของเธอ ลายเส้นภาพการ์ตูนที่สวยสะดุดตา ทำให้ต้องจีบมาร่วมชูใจกันนนน ขอแค่เลี้ยงชาเขียวก็พอ อะไรจะใจดีขนาดนี้ๆๆๆ
