เขียน: Lizzy Milani
ที่มา: https://www.pktfuel.com/true-friend/
“มีเพื่อนที่แสร้งทำเป็นเพื่อน แต่มีมิตรบางคนที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง”
สุภาษิต 18:24
__________________
หนังสือเรื่อง “ความรัก 4 ประเภท” ของ ซีเอส ลูอิส ได้เขียนไว้ว่า
“มิตรภาพเกิดจากความสัมพันธ์ที่คนสองคนได้ค้นพบความเหมือนที่ทั้งสองเชื่อมโยงต่อกัน ไม่ว่าจะเป็นมุมมอง ความสนใจ หรือรสนิยม ที่ไม่มีใครอื่นเหมือน จนกระทั่งในบางครั้งต่างคนต่างคิดว่าตัวเองเป็นสิ่งที่มีค่า (หรือภาระ) ของกันและกันไปแล้ว ตัวอย่างคำพูดของจุดเริ่มต้นของมิตรภาพก็จะประมาณว่า “ห๊ะ? เธอ/นายก็เหมือนกันเหรอ ฉันนึกว่าฉันเป็นคนเดียวนะเนี่ย” คือการที่คนสองคนค้นพบซึ่งกันและกัน ไม่ว่าจะด้วยความยากลำบากแค่ไหน ด้วยวาจากระอักกระอ่วนเพียงไร หรือคำพูดที่รวดเร็วตกๆ หล่นๆ แต่เขาทั้งสองก็เข้าใจกันได้ นั่นล่ะ มิตรภาพได้เกิดขึ้นแล้ว แล้วทันใดนั้น โลกทั้งใบก็เหลือเพียงมิตรภาพของเขาทั้งสอง”
การจะทำความรู้จักกับใครสักคนเป็นเรื่องง่าย ฉันสามารถแสดงความใจดี มีน้ำใจกับใครสักคนที่พบเป็นครั้งแรกได้ไม่ยาก แต่การจะสนิทสนมกันหรือเปิดเผยตัวตนและใช้ชีวิตกับคนอื่นไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข สำหรับฉันมันยากมากเลยนะ เพราะในความทรงจำฉันมีเชือกแห่งมิตรภาพที่ขาดสะบั้นห้อยต่องแต่งเหมือนเศษผ้าเน่าๆ อยู่ แถมยังรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงมัน เจ็บปวดกับการเฝ้ามองมันปลิวไปไกลแสนไกลในสายลมแห่งความรู้สึกที่แตกสลาย
แล้วทำไมมันสำคัญนักล่ะ?
คนเราต้องการเพื่อนเหรอ?
เราจำเป็นต้องมีกลุ่มเพื่อนที่คล้ายคลึงกันอย่างกลมเกลียวด้วยเหรอ?
เราชอบความท้าทายเหรอ?
เราจำเป็นต้องมีคนมาคอยตักเตือนและแนะนำเราเหรอ?
เราต้องการไหล่ไว้ซบยามร้องไห้ หรือเพื่อนร่วมโต๊ะไว้หัวเราะไปด้วยกันเหรอ?
เราจำเป็นต้องมีใครสักคนไว้ที่ปลายสาย หรือคนที่จะไปไหนมาไหนด้วย?
หรือต้องมีคนที่คอยแชทกับเราในช่วงเวลาที่เราอยากจะแชร์ความรู้สึกทั้งดีใจและเสียใจด้วยเหรอ?
…
ใช่
จำเป็น
บางครั้งมิตรภาพก็เป็นเรื่องท้าทายเพราะเราทุกคนต่างมีความซับซ้อนในตัวเอง (แม้คุณจะเป็นคนที่แปลกน้อยที่สุดก็เถอะ) เหมือนที่เราพูดกันว่า เราทุกคนต่างก็แตกต่างกันไป ลองคิดดูก็แล้วกันว่ามีกี่ล้านคนที่ต่างกันกี่ล้านสิ่งอย่าง แต่เมื่อความแตกต่างของคุณกับความแตกต่างของฉันต้องมาอยู่ด้วยกันก็ไม่ต่างกับการจุดชนวนไฟดีๆ นี่เอง
และขณะที่ทุกคนในโลกล้วนเป็นตัวของตัวเอง นั่นหมายความว่า เราจะไม่มีวันเข้าได้กับทุกคนหรอก ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร ไม่จำเป็นที่เราจะต้องเป็นเพื่อนสนิทกับใครสักคนเพื่อที่จะเข้าใจและคล้อยตามกันไปเสียทุกอย่าง
ถึงแม้ว่าเราจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ และไม่ว่าเราจะพอใจเพื่อนของเราหรือไม่ หัวใจทุกดวงต่างก็อยากแบ่งปันกับหัวใจดวงอื่นๆ ความจริงแล้วสิ่งที่จำเป็นที่สุดในฐานะมนุษย์นั้นไม่ใช่ความรู้สึกปลอดภัย แต่คือการเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เราต่างก็ตามหาหัวใจดวงอื่นๆ ให้มาเป็นส่วนหนึ่งกับเรา และเส้นทางแห่งมิตรภาพจะเกิดขึ้น หยุดนิ่ง พัฒนา หรือจบลง ขึ้นอยู่กับว่าหัวใจของเรามองเห็น ได้ยิน และได้รักกันและกันมากน้อยเพียงใด
บางมิตรภาพเกิดขึ้นแค่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง
แต่บางมิตรภาพก็ยืนยาวตลอดชีวิต และไม่เป็นไรหรอกนะว่าเราจะเป็นแบบไหน
บางคนอาจจะรู้จักคุณแค่ผิวเผิน ในขณะที่บางคนมีส่วนอยู่ในใจกลางชีวิตคุณ กุญแจสำคัญคือการเข้าใจว่า ไม่สำคัญว่าคนเหล่านั้นจะอยู่ตรงไหนใน “ระดับมิตรภาพ” ของชีวิตคุณ แต่พวกเขาต่างควรค่าพอที่จะได้รับความรักเหมือนกับคุณ
บางทีพวกเขาอาจจะมีความหมายในหัวใจหรือเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของใครสักคนก็ได้ และก็นั่นแหละ ไม่เป็นเป็นไรหรอก มีหัวใจอีกหลายดวง และโต๊ะอีกหลายตัวให้เราตามหา ขอให้แน่ใจว่าคุณดูแลหัวใจที่คุณมีอยู่และดูแลคนที่นั่งข้างๆ เป็นอย่างดี จงเปิดกว้างต้อนรับคนอื่นๆ อยู่เสมอ คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าใครจะเดินเข้ามาในชีวิตคุณเมื่อไหร่
ขอให้คุณเป็นคนใจดี มีน้ำใจ มองหาส่วนดีของผู้อื่น ดูแลจิตใจตัวเองให้ดี เปิดอ้อมแขนและเปิดใจ ให้อภัยและรู้จักขอโทษ นั่นแหละคือหน้าที่ที่เราต้องทำในการใช้ชีวิต ดังนั้นจงรับผิดชอบหน้าที่นั้นนะ
การที่มีชีวิตและสร้างมิตรภาพที่ลึกซึ้งขึ้นมาได้
ต้องใช้ทั้งเวลา ความตั้งใจ และความถ่อมใจผูกพันตัวเองเข้ากับหน้าที่นี้
แต่ก็คุ้มนะที่เราจะเป็นและเจอ ‘เพื่อนแท้’ สักคนในชีวิต
“มีเพื่อนที่แสร้งทำเป็นเพื่อน แต่มีมิตรบางคนที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง”
สุภาษิต 18:24
<3 พบกับ #LoveCoach และ #โค้ชเจเจ้ คอลัมน์ตอบปัญหาความรักในสไตล์คริสเตียนได้ทุกวัน อังคารสีชมพูววว์ หรือ ใครที่มีเรื่องความรักแน่นอก อยากให้พี่ชูใจช่วยยกออก ก็ Inbox เข้ามาได้จ้า <3
Related Posts
- Translator:
- Aui Wijitra
- ผู้แปลอาสาฯ จากเมืองเจียงฮาย ผู้เชี่ยวชาญร้านบุฟเฟ่ต์ทั่วเมืองเชียงรายและปริมณฑล และถึงแม้งานประจำจะล้นมือแค่ไหน แต่ก็ไม่อยากวางมือจากการเป็นผู้แปลให้ชูใจ โอ้ย ขอมงให้นางด้วยค่ะ!
- Illustrator:
- Emma C.
- เด็กสาวหน้านิ่งจากเมืองกรุง มุ่งหน้าใช้ชีวิตในเมืองเหนือ พระเจ้านำให้ได้มาทำงานกับชูใจ เธอผู้นี้มีความสามารถหลากหลาย ทั้งวาดภาพ เขียน เรียบเรียง และเอาขามาพาดคอระหว่างนั่งทำงาน เธออินกับการสะกดคำให้ถูกต้องตามราชบันฑิตฯ และมีรสนิยมวินเทจผิดจากความเป็นเจนวาย เป็นหนึ่งใน Avenger ทีมบก.ที่จะมาช่วยชูใจผู้อื่นกัน
