ต้นเรื่อง: คุณ Waranthorn Saeteir
เมื่อพูดถึง “ความรัก” ฉันก็มักจะนึกถึงประสบการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต ซึ่งเรื่องราวทั้งหมดนั้นล้วนนำทางไปสู่จุดหมายเดียว คือทำให้ฉันได้พบและเข้าใจความรักที่แท้จริง ดังที่จะถือโอกาสเล่าต่อไปนี้คือเรื่องราวจากรักแท้ของฉัน
รักแท้ที่เคยพบ พรากจาก และสุดท้ายก็เวียนมาบรรจบอีกครั้ง
________________________
ฉันเกิดในครอบครัวคริสเตียนที่แตกแยกด้วยปัญหาของชีวิตคู่ และฉันก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าสาเหตุคืออะไร แต่ที่รู้แน่คือผลสุดท้ายทั้งคู่ก็ตัดสินใจแยกทางกัน
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติในสมัยนี้ที่ผู้ใหญ่ทั้งหลายดูจะมีเหตุผลของพวกเขาเอง
อย่างไรก็ตาม จิตใจและการดำเนินชีวิตของเด็กอย่างฉันที่ไม่ได้มีส่วนรู้เห็นในเรื่องเหล่านั้นกลับได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง ความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับชีวิตครั้งใหญ่เมื่อต้องย้ายไปอยู่กับญาติๆ ฝั่งแม่ ย้ายไปอาศัยกับครอบครัวนั้นที ครอบครัวนี้ที
จากที่เคยตามพ่อไปโบสถ์ทุกอาทิตย์ก็ต้องห่างหายไปดำเนินวิถีพุทธตามแบบของครอบครัวต่างๆ ที่ย้ายมา
แม่กลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวตอนนี้ที่ต้องทำงานหนักเพื่อดูแลฉันและน้องชายอีก 2 คน จำได้ว่าแม่ทำงานหนักจนเราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลย หน้าที่ดูแลน้องจึงตกมาเป็นของฉันที่ตอนนั้นอายุเพียง 9 ปี ทว่าไม่นานนักแม่ก็มีสามีใหม่และรับฉันกับน้องคนกลางไปอยู่ด้วย ส่วนน้องคนเล็กยังอาศัยอยู่บ้านญาติ
แต่ความเป็นอยู่ก็ไม่ได้ดีขึ้น ซ้ำยังอาจเรียกได้ว่ายากลำบาก…
3 ปีถัดมา เมื่อแม่ไม่มีเงินส่งเสียให้เราเรียนต่อ ฉันกับน้องชายจึงต้องย้ายไปอาศัยอยู่ที่สถานสงเคราะห์ หลังจากนั้นก็มีคนใจดีรับอุปถัมป์ฉันเป็นเวลา 1 ปี ฉันจึงได้กลับไปอยู่กับญาติ
เรียกได้ว่าชีวิตวัยเด็กเต็มไปด้วยความไม่มั่นคง ทั้งไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง และยังต้องโตมาอย่างโดดเดี่ยว แต่ก็ด้วยเส้นทางไม่ราบเรียบเหล่านี้แหละที่สอนให้ฉันได้เรียนรู้การใช้ชีวิตแบบโลก และเฝ้าแสวงหาความรักในเวลาต่อมา
________________________
เวลาต่อมาที่ว่ามาถึงในอีก 10 กว่าปีถัดมา ในช่วงอายุที่เข้าสู่วัยทำงานฉันก็นึกถึงพ่อขึ้นมา จากเมื่อก่อนที่แม่สั่งห้ามติดต่อ พอมาตอนนี้ที่ฉันมีสิทธิตัดสินใจด้วยตัวเองจึงตั้งใจว่าจะไปพบเขาให้ได้
“ตอนนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ? เขาใช้ชีวิตแบบไหน? มีเงินพอใช้หรือเปล่า?”
ความคิดถึงผสมเป็นห่วงทำให้ฉันหาทางติดต่อและเดินทางไปเยี่ยมเขา
…
“ได้กลับบ้านแล้วก็กลับมาหาพระเจ้าด้วยนะ”
เพราะคำพูดนี้ของพ่อ ฉันจึงเริ่มไปโบสถ์อีกครั้ง และนั่นคือของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตที่พ่อได้มอบให้กับฉัน
ฉันกลับมาแล้ว… กลับมาพบกับความรักที่หายไป
ในระหว่างนมัสการนั้นเองที่ความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามา ทั้งความรู้สึกเศร้าเสียใจ ชื่นใจ อบอุ่น รวมถึงโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก ที่สำคัญคือมันเป็นครั้งแรกที่รู้สึกเหมือนได้ ‘กลับบ้าน’ บ้านที่มีคนที่รักเรามากกำลังรออยู่
หลังจากนั้นฉันก็เริ่มเรียนพระคัมภีร์และตัดสินใจรับเชื่อในอีกสามสัปดาห์ถัดมา
________________________
จนถึงตอนนี้ฉันได้เข้าใจแล้วว่าสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นการนำทางที่ทำให้ฉันได้พบกับรักแท้ของพระเจ้า
พระเจ้าทรงเป็นความรัก
ท่านที่รักทั้งหลาย ขอให้เรารักซึ่งกันและกัน
เพราะว่าความรักมาจากพระเจ้า
และทุกคนที่รักก็บังเกิดจากพระเจ้า และรู้จักพระเจ้า
(1 ยอห์น 4:7)
พระองค์แสดงความรัก ความเอาใจใส่ และการดูแล ผ่านถ้อยคำในพระคัมภีร์ อาจารย์ และพี่น้องคริสเตียน ซึ่งสิ่งเหล่านี้แหละที่คอยเติมเต็มฉันในส่วนที่ขาดหายไป
ฉันไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวลำพังอีกต่อไปแล้ว
การที่ได้รู้อย่างนี้มาพร้อมกับสันติสุขในใจ
ฉันไม่สามารถหาคำไหนมาบรรยายถึงความรู้สึกขอบคุณอย่างเหลือล้นนี้ได้ ขอบคุณพระเจ้าผู้เที่ยงธรรม ขอบคุณพระเมตตาเต็มล้นของพระองค์ ขอบคุณการทรงนำทั้งในเส้นทาง วัน เวลา
.
และขอบคุณ สำหรับรักแท้ที่พระองค์มอบให้
#ชูใจชวนแชร์ เพราะเรารู้ว่าทุกคนมีเรื่องเล่า… ชูใจจึงชวนมา ‘ส่งต่อ’ เรื่องราวที่พระเจ้าทรงทำในชีวิตของคุณเพื่อ ‘ชูใจ’ คนอื่นต่อไป ( <3 อ่านรายละเอียดได้ที่ >> https://www.choojaiproject.org/choojai-forward/ )
Related Posts
- Illustrator:
- Emma C.
- เด็กสาวหน้านิ่งจากเมืองกรุง มุ่งหน้าใช้ชีวิตในเมืองเหนือ พระเจ้านำให้ได้มาทำงานกับชูใจ เธอผู้นี้มีความสามารถหลากหลาย ทั้งวาดภาพ เขียน เรียบเรียง และเอาขามาพาดคอระหว่างนั่งทำงาน เธออินกับการสะกดคำให้ถูกต้องตามราชบันฑิตฯ และมีรสนิยมวินเทจผิดจากความเป็นเจนวาย เป็นหนึ่งใน Avenger ทีมบก.ที่จะมาช่วยชูใจผู้อื่นกัน
- Editor:
- Perapat T.
- Blogger ผู้มากความสามารถในงานเขียน เป็นคริสเตียนที่เรียนสังคมวิทยา ฯ มาอย่างโชกโชน สเตตัสปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ และ รับใช้พระเจ้าไปด้วย :)
